Το ξύπνημα μέσα στη νύχτα δεν είναι τυχαίο. Συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους και ο λόγος είναι ο «πρώτος» και ο «δεύτερος» ύπνος και στο πώς το φως επηρεάζει τον κιρκάδιο ρυθμό
Ο ποιοτικός και επαρκής ύπνος θεωρείται σήμερα ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ευεξίας. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Πολλοί έχουν βιώσει -ή τουλάχιστον παρατηρήσει -το φαινόμενο να ξυπνούν μέσα στη νύχτα, συνήθως γύρω στις 3 π.μ. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, αυτή η «αφύπνιση» δεν είναι απαραίτητα τυχαία. Η επιστήμη δείχνει πως πρόκειται για ένα φυσικό υπόλειμμα του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι κοιμούνταν επί χιλιάδες χρόνια.
Όπως εξηγεί ο Darren Rhodes, λέκτορας στο Keele University, σε άρθρο του στο The Conversation, ο συνεχόμενος οκτάωρος ύπνος είναι σχετικά σύγχρονη συνήθεια και όχι αποτέλεσμα εξελικτικού μηχανισμού. Για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, ο ύπνος ήταν «διφασικός»: χωριζόταν σε δύο μέρη –τον «πρώτο» και τον «δεύτερο» ύπνο.
Κάθε φάση διαρκούσε μερικές ώρες, ενώ στο ενδιάμεσο υπήρχε μια περίοδος αφύπνισης διάρκειας περίπου μίας έως δύο ωρών, συνήθως γύρω στα μεσάνυχτα. Αυτό το διάλειμμα δεν θεωρούνταν χαμένος χρόνος. Οι άνθρωποι το αξιοποιούσαν για μικροδουλειές, προσευχές, αναστοχασμό ή κοινωνικές συζητήσεις.
Η πρακτική αυτή ήταν διαδεδομένη στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Οι άνθρωποι έπεφταν για ύπνο λίγο μετά τη δύση του ηλίου, ξυπνούσαν τα μεσάνυχτα και επέστρεφαν στο κρεβάτι μέχρι την αυγή. Με αυτόν τον τρόπο, οι μακριές χειμωνιάτικες νύχτες γίνονταν πιο «διαχειρίσιμες» και λιγότερο μονότονες. πηγή: ygeiamou
