Το ερώτημα γιατί ορισμένοι εγκέφαλοι «τρέχουν» πιο γρήγορα, προσπαθούν εδώ και χρόνια να λύσουν οι επιστήμονες.
Πλέον, φαίνεται πως βρίσκονται πολύ κοντά, καθώς η σύγχρονη νευροεπιστήμη πλησιάζει σε απαντήσεις που έμοιαζαν απίθανες πριν μερικά χρόνια.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ο εγκέφαλός μας και η αποτελεσματικότητά του, δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο έντονα δουλεύει, αλλά και από το πόσο έξυπνα επιλέγει πότε να «φρενάρει».
Η νοητική απόδοση, σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα της έρευνας, στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες:
Η δομή του εγκεφάλου: Δηλαδή η αρχιτεκτονική και η συνδεσιμότητα των νευρώνων. Οι διασυνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών περιοχών είναι καθοριστικές για την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα της σκέψης.
Η λειτουργική επικοινωνία: Πώς “συνομιλούν” τα νευρικά κύτταρα μεταξύ τους. Η ποιότητα αυτής της επικοινωνίας μπορεί να καθορίσει αν οι πληροφορίες θα φτάσουν στον στόχο τους με σαφήνεια ή αν θα χαθούν σε έναν “νευρωνικό θόρυβο”.
Επίσης, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της έρευνας, είναι ότι η νοημοσύνη δεν βρίσκεται σε ένα μόνο σημείο του εγκεφάλου.
Αντίθετα, υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο εγκεφαλικών περιοχών – ένα σύστημα περίπου 1,4 κιλών που συνεργάζεται.
Το πιο απρόσμενο συμπέρασμα των νευροεπιστημόνων ωστόσο, είναι το εξής: ένας ευφυής εγκέφαλος δεν είναι απλώς πιο γρήγορος. Είναι και πιο επιλεκτικός. Δεν ενεργοποιεί απλώς περισσότερες λειτουργίες – πολλές φορές κάνει ακριβώς το αντίθετο: καταστέλλει περιττές διεργασίες. Οι ευφυείς άνθρωποι φαίνεται πως έχουν αυξημένη ικανότητα να «σβήνουν» τα εσωτερικά τους παράσιτα, όπως σκέψεις που οδηγούν σε απόσπαση ή φαντασιώσεις που προκαλούν απόσυρση από την πραγματικότητα.
Έτσι, καταφέρνουν να παραμένουν συγκεντρωμένοι και να ολοκληρώνουν σύνθετα έργα με συνέπεια και ακρίβεια. Πηγή: iefimerida.gr
