Ο αγώνας απελευθέρωσης της Ινδίας ήταν ιδιαίτερος αφού ήταν ένα μαζικό κίνημα με αγωνιστές και αγωνίστριες από διάφορα κοινωνικά στρώματα, ποικίλες περιοχές της χώρας και με διαφορετικές πεποιθήσεις να λαμβάνουν μέρος με στόχο την εκδίωξη του ξένων καταπιεστών.
Αυτό το έπος θάρρους, αλτρουισμού και αποφασιστικότητας συνεχίζει να είναι πηγή έμπνευσης και υπερηφάνειας επτά δεκαετίες μετά τον αγώνα της απελευθέρωσης. Ο αγώνας αυτός ήταν η ανάγκη του λαού να σπάσει τα δεσμά της σκλαβιάς. Οι θυσίες, οι κακουχίες και οι αντιξοότητες που υπέστη ο λαός της Ινδίας είναι δύσκολο να μεταφερθούν με λόγια.
Η Ινδία παραμένει ελεύθερη χωρίς κανένα χρέος στους κατακτητές της από το 1947.
Η φλόγα της ελευθερίας άναψε από αμέτρητους αγωνιστές, μέσω της αυτοθυσίας τους που όχι μόνο κινητοποίησε τις μάζες αλλά τράνταξε και τα θεμέλιά της βρετανικής αυτοκρατορίας. Ο αγώνας απελευθέρωσης της Ινδίας είναι γεμάτος με τη δύναμη των αγωνιστών που θυσιάστηκαν για να δουν τη χώρα τους ελεύθερη και δε θα είχε ολοκληρωθεί χωρίς τις «μάχες» των γυναικών. Ο ρόλος των γυναικών στον αγώνα δεν ήταν υποδεέστερος από αυτός των ανδρών.
Το Amrit Mahotsav είναι μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης της Ινδίας για τον εορτασμό του αγώνα απελευθέρωσης, της αναβίωσης του αθάνατου έπους του πραγματικού ηρωισμού και της εμφύσησης του πατριωτικού πνεύματος στις νέες γενιές φέρνοντας τους πιο κοντά με τη νέα Ινδία, η οποία αντανακλά τις βασικές αρχές και την πλούσια κουλτούρα της χώρας.
Η Ινδία προσπαθεί συνεχώς για αυτοδυναμία και το Azadi Ka Amrit Mahotsav, που ξεκίνησε στη 75η επέτειο της απελευθέρωσης και θα συνεχιστεί μέχρι τις 15 Αυγούστου 2023, είναι ένα σημαντικό βήμα που δηλώνει την επιθυμία αυτή της χώρας. Μέσω του Amrit Mahotsav, αναδεικνύονται κάποιοι από τους ήρωες που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο τόσο στην απελευθέρωσή όσο και στην ολοκλήρωση του έθνος τόσο πριν όσο και μετά από τον αγώνα απελευθέρωσης.
Δρ. Rajenda Prasad: Λόγιος και Ταπεινός
3 Δεκεμβρίου 1884 – 28 Φεβρουαρίου 1964
Κάποτε ένας εξεταστής ενώ μελετούσε το φύλλο εργασίας ενός μαθητή είπε: «Ο εξεταζόμενος είναι καλύτερος από τον εξεταστή». Ο μαθητής δεν ήταν άλλος από τον Δρ. Rajendra Prasad, τον πρώτο Πρόεδρο της Ινδίας που υπήρξε ένας λαμπρός μαθητής. Σχεδόν σε όλους τους μαθητές στο Bihar τους λέγανε τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο ότι θα έπρεπε να σπουδάσουν και να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Rajendra Babu.
Οι άνθρωποι της εποχής του επιβεβαιώνουν την αιχμηρή δύναμη της μνήμης του αφού μπορούσε να θυμηθεί κάθε περιστατικό της ζωής του αβίαστα. Πιστεύεται ότι έχει γράψει την αυτοβιογραφία 1.900 σελίδων χωρίς να πάρει σημειώσεις σε κανένα ημερολόγιο. Έγραψε αυθόρμητα τα κεφάλαια της ιστορίας του στη βιογραφία του σαν να συνέβησαν τα γεγονότα μια μέρα πριν. Ο Rajendra Prasad γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1884 στο μικρό χωριό Ziradei στην περιοχή Chhapra και αργότερα έγινε δικηγόρος. Ωστόσο, οι ιδέες του Gopal Krishna Gokhale είχαν βαθύ αντίκτυπο στον Rajendra Prasad για αυτό και εντάχθηκε στον αγώνα ελευθερίας της Ινδίας. Όταν ο Mahatma Gandhi ξεκίνησε το “Salt Satyagraha”, ο Rajendra Prasad συμμετείχε επίσης μαζί με πολλούς Satyagrahis και αργότερα έλαβε μέρος ενεργά στο “Κίνημα της Ινδίας”. Όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε το 1947, σχηματίστηκε μια συντακτική συνέλευση με σκοπό τη σύνταξη του Συντάγματος της Ινδίας και ο Rajendra Prasad έγινε ο Πρόεδρός της χώρας όταν υιοθετήθηκε το Σύνταγμα. Η θητεία του ως Προέδρου της Ινδίας διήρκεσε από τις 26 Ιανουαρίου 1950 έως τις 14 Μαΐου 1962. Ήταν ο μόνος Πρόεδρος που υπηρέτησε για δύο θητείες. Ενώ ήταν Πρόεδρος, ο Rajendra Prasad παρευρέθηκε στο πρόγραμμα του ναού Somnath στις 11 Μαΐου 1951. Στο ναό του Somnath είχαν εισβάλει στο παρελθόν αρκετές φορές, μετά τον αγώνα ανακατασκευάστηκε και εγκαινιάστηκε. Το 1962 πρώτο απονεμήθηκε στον Δρ. Rajendra Prasad το «Bharat Ratna», το πιο σημαντικό πολιτικό βραβείο της χώρας.
Rajagopalachari: Ταλαντούχος Δικηγόρος, Γραφειοκράτης και Πολιτικός
10 Δεκεμβρίου 1878 – 25 Δεκεμβρίου 1972
Ο Swami Vivekananda επισκέφθηκε κάποτε έναν ξενώνα όπου και ρώτησε έναν μαθητή: «Γιατί ο Λόρδος Vishnu απεικονίζεται με γαλάζιο δέρμα» Ο μαθητής απάντησε: «Ο χαρακτήρας του αντιπροσωπεύει ότι είναι άπειρος σαν τον ουρανό και τον ωκεανό.» Ο Swami Vivekananda εντυπωσιάστηκε από την απάντηση του μαθητή που δεν ήταν άλλος από τον Chakravarti Rajagopalachari, γνωστός στον κόσμο ως C. Rajagopalachari ή Rajaji. Ο Rajagopalachari γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1878 στο χωριό Thorapalli στην περιοχή Salem της τότε επαρχίας Madras (νυν Tamil Nadu). Ήταν δικηγόρος, εξειδικευμένος γραφειοκράτης, γνωστός διπλωμάτης και πολιτικός. Ήταν επηρεασμένος από τον Mahatma Gandhi και τις αρχές της αλήθειας και της μη χρήση βίας κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα. Το 1930, όταν ο Gandhiji ανέλαβε τον Dandi March, είχε παραβίασε το νόμο περί αλατιού. Ήταν ενάντια στο σύστημα της κάστας και πολέμησε εναντίον του συστήματος όλη του τη ζωή. Ο Rajagopalachari ήταν επίσης ο πρώτος Ινδός Γενικός Κυβερνήτης, καθώς όλοι οι προηγούμενοι κάτοχοι της θέσης ήταν Βρετανοί υπήκοοι. Συνέβαλε σημαντικά στην προώθηση των Χίντι στη Νότια Ινδία. Το 1950, ο Rajagopalachari έγινε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Jawaharlal Nehru μετά την ανεξαρτησία της χώρας. Αργότερα, ορκίστηκε Πρωθυπουργός του Madras το 1952. Ωστόσο, λόγω ιδεολογικών διαφορών με τον Nehru, αποσχίστηκε από το Κογκρέσο και σχημάτισε ένα νέο δικό του κόμμα. Ονόμασε το κόμμα του ως “Αντι-Κογκρέσο Swatantra Party”. Στον Rajagopalachari απονεμήθηκε το σημαντικό πολιτικό βραβείο της Ινδίας «Bharat Ratna» το 1954 για τη συμβολή του στην κοινωνία. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, σύγγραψε το βιβλίο «Διαλογισμός στη φυλακή» ενώ στο Tamil είχε συγγράψει το «Ramayana». Ο Rajagopalachari απεβίωσε στις 25 Δεκεμβρίου, 1972.
