Είναι από τα πιο διάσημα μνημεία του κόσμου. Αποτελεί όνειρο για πολλούς ανθρώπους να ανέβουν στην κορυφή του και να θαυμάσουν από εκεί τη θέα του Παρισιού. Ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε μια ημέρα σαν σήμερα και από τότε αποτελεί πόλο έλξης
Είναι το πιο διάσημο κτίριο της Γαλλίας και ένα από τα διασημότερα όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Εγκαινιάστηκε μια ημέρα σαν σήμερα και από τότε αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο. Είναι ενδεικτικό πως μόνο το 2011 τον επισκέφθηκαν 7 εκατομμύρια άνθρωποι! Ο Πύργος του Άιφελ μαγεύει και θα συνεχίσει να μαγεύει για πολλά χρόνια ακόμα.
Πώς κατασκευάστηκε ο Πύργος του Άιφελ
Στην Αγγλία πίσω στο μακρινό 1833 υπήρξε η ιδέα της κατασκευής ενός κτιρίου – πύργου ύψους 300 μέτρων. Τελικά η ιδέα δεν προχώρησε. Περίπου το 1874 η ίδια ιδέα επαναλήφθηκε ξανά αλλά αυτή τη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και πάλι, όμως, η ιδέα για την κατασκευή κάτι τόσο αξιοθαύμαστου έμεινε στα χαρτιά.
Λίγο αργότερα αυτή η ιδέα υπήρξε και στη Γαλλία. Αυτοί που «έριξαν» την ιδέα ήταν οι μηχανικοί Εμίλ Νουγκιέ και Μορίς Κεσλέν. Αμφότεροι ήταν στενοί συνεργάτες του Γκιστάβ Άιφελ που εκείνη την εποχή κατασκεύαζε σιδηροδρομικές γέφυρες με τόξα πάνω από βαθιά φαράγγια. Ο Άιφελ είχε αφιερωθεί στην κατασκευή μεγάλων πύργων και κάπως έτσι φαίνεται πως οι δυο συνεργάτες του σκέφτηκαν πως αν κάποιος μπορούσε να κάνει πραγματικότητα αυτό που έμεινε στα χαρτιά σε Αγγλία και ΗΠΑ, θα ήταν αυτός.
Η ιδέα άρεσε στον Άιφελ ο οποίος άρχισε να φτιάχνει διάφορα σχέδια. Τελικά το 1886 παρουσίασε το τελικό σχέδιο του στον Γάλλο υπουργό Βιομηχανίας ο οποίος έδωσε την έγκριση του και τον Ιανουάριο του 1887 υπογράφηκε η σύμβαση. Τα έργα ξεκίνησαν αμέσως γιατί στόχος ήταν να είναι έτοιμος ο πύργος την άνοιξη του 1889 όταν θα άνοιγε τις πύλες της η Διεθνής Έκθεση και η Γαλλία θα γιόρταζε την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης.
Τα έργα «έτρεξαν» με βάση το χρονοδιάγραμμα και έτσι, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου του 1889 ο πύργος εγκαινιάστηκε και ο ίδιος ο Άιφελ ήταν αυτός που ύψωσε τη Γαλλική σημαία σε αυτό που εκείνη την ημέρα ηταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου (τίτλο που διατήρησε μέχρι τον Απρίλιο του 1931 που εγκαινιάστηκε ο ουρανοξύστης της Κράισλερ στη Νέα Υόρκη).
Ο Πύργος του Άιφελ, έχει κατασκευαστεί από σίδηρο και ζυγίζει 7.175 τόννους. Αν σε αυτό το βάρος προσθέσουμε και τα υπόλοιπα (μη μεταλλικά) μέρη, τότε φτάνουμε στους 10100 τόνους. Η μελέτη κατασκευής του περιλάμβανε 5.300 σχέδια. Έχει 18.038 διαφορετικά εξαρτήματα. Για τη συναρμολόγησή του χρησιμοποιήθηκαν 1.050.846 καρφιά. Διαθέτει τρεις ορόφους: ο πρώτος βρίσκεται σε ύψος 57,63 μέτρων από την επιφάνεια του εδάφους, ο δεύτερος σε ύψος 115,73 μέτρων και ο τρίτος στα 276,13 μέτρα. Ο τελευταίος αυτός όροφος φέρει τον τρούλο που αποτελεί το επιστέγασμά του, καθώς κι ένα φάρο εγκατεστημένο το 1889 σε ύψος 300,51 μέτρων. Το ύψος αυτό αυξήθηκε στα 320,755 μέτρα από την εποχή της εγκατάστασης ραδιοτηλεοπτικής κεραίας (1959) και σήμερα φθάνει τα 324 μέτρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατασκευή είναι τόσο σταθερή, καθώς ακόμη και με πολύ σφοδρό άνεμο, δεν παρεκκλίνει περισσότερο από 7,5 εκατοστά.
Για τη συντήρηση του πύργου, που γίνεται κάθε εφτά χρόνια, απαιτούνται περίπου 60 τόνοι μπογιάς για να τον προστατεύσουν από την σκουριά. Υπολογίζεται ότι έχει βαφτεί περί τις 20 φορές από την κατασκευή του.
Η ιστορία του μυστικού δωματίου που υπάρχει στην κορυφή του
Στον Πύργο του Άιφελ υπάρχουν, μεταξύ άλλων, δυο εστιατόρια, καταστήματα σουβενίρ, κιόσκι σαμπάνιας καιένα μίνι ταχυδρομείο απ’ όπου ο επισκέπτης μπορεί να στείλει μια καρτ ποστάλ! Υπάρχει, όμως και ένα μυστικό δωμάτιο! Βρίσκεται στο τρίτο τμήμα του πύργου σε ύψος 285 μέτρων! Το δωμάτιο αυτό το χρησιμοποιούσε ο Άιφελ ως ησυχαστήριο και όπως είναι φυσικό το… ζήλεψαν οι πάντες!
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Independent το διαμέρισμα ήταν «επιπλωμένο απλά με ύφος αγαπητό από τους επιστήμονες της εποχής» σύμφωνα με τον συγγραφέα Henri Girard, ο οποίος έγραψε γι ‘ αυτό το 1891 στο βιβλίο του «ο Πύργος του Άιφελ των τριακόσιων μέτρων». Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με ταπετσαρίες σε ζεστά χρώματα, τα έπιπλα ντυμένα με μαλακές στόφες, ξύλινα ντουλάπια και ένα πιάνο με ουρά για να δημιουργεί ευχάριστη ατμόσφαιρα. ήταν κατάλληλο και για μετεωρολογικές παρατηρήσεις με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού και όπως φαίνεται και ο ίδιος ο Άιφελ το χρησιμοποίησε για αυτό το σκοπό, αυτό τουλάχιστον μαρτυρά ο εξοπλισμός που βρέθηκε σε παρακείμενο μικρό δωμάτιο.
Ο Άιφελ είχε δεχτεί αμέτρητες και συνάμα υπέρογκες προσφορές για να νοικιάσει το δωμάτιο για μια νύχτα, προτίμησε ωστόσο να το κρατήσει ως το ησυχαστήριο να χρησιμοποιεί το χώρο για περισυλλογή, μελέτη και προσωπικό προβληματισμό. Για πολλά χρόνια το συγκεκριμένο δωμάτιο είχε μείνει κλειστό. Πολλά από τα έπιπλα είναι τα πρωτότυπα και υπάρχουν επίσης δύο ομοιώματα, του Άιφελ και του φίλου του Τόμας Έντισον καθώς οι δυο τους είχαν πολλές συναντήσεις στον συγκεκριμένο χώρο. Σήμερα είνα ξανά προσβάσιμο για τους επισκέπτες.
