Του Κώστα Μαυρίδη, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
Οι συμμαχίες ανάμεσα σε κράτη οικοδομούνται στη βάση αμοιβαίων αξιών ή και συμφερόντων. Κράτη όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, λόγω υπέρτερων απειλών, έχουν ιδιαίτερη ανάγκη σύμπηξης συμμαχιών, εφόσον όμως εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα. Συμμαχία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άλλου κράτους μόνο, ή χειρότερα, που λειτουργεί εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, είναι απορριπτέα και ζημιογόνα. Αυτό όμως, το αυτονόητο, πώς και δεν το αντιλαμβάνεται η ελίτ σε Αθήνα και Λευκωσία;
Από την Επανάσταση του 1821 μέχρι τις μέρες μας, υπήρχε το φαινόμενο των δικών μας περισπούδαστων, που δρώντας εντός του εθνικού χώρου, επιδίωκαν να συνετίσουν δήθεν τους «αμόρφωτους» φωτισμένους επαναστάτες, αλλά στην πράξη εξυπηρετούσαν το συμφέρον των ξένων δυνάμεων. Στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, διάφοροι τέτοιοι εγχώριοι περισπούδαστοι “πρεσβευτές” ξένων δυνάμεων, εμφανίζονταν ως οι… καλλιεργημένοι συμβουλάτορες των επαναστατημένων ραγιάδων, οι οποίοι στηρίζονταν στις δικές τους δυνάμεις και στην πίστη τους στο δίκαιο.
Τις προάλλες (18/3/2021), στην εφημερίδα “Καθημερινή” των Αθηνών, – την πλέον γνωστή στην Ελλάδα-, δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδα άρθρο του Κ. Ιορδανίδη (ιδρυτικού μέλους του Ινστιτούτου Εξωτ. Πολιτικής «ΕΛΙΑΜΕΠ» και των ομάδων εργασίας για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και βραβευμένου της Γερμανικής πρεσβείας).
Στο άρθρο του κάνει αξιολόγηση των ηγετών στην Ευρώπη βάσει της οποίας, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν “διέψευσε τις ελπίδες Ευρωπαίου ηγέτη” και επιβιώνει μόνον χάριν του λαϊκισμού του, ενώ “πυλώνας της ευρωπαϊκής σταθερότητος υπήρξε για σειρά ετών η Γερμανία της Α. Μέρκελ”, η οποία, κατά τον Κ. Ιορδανίδη, δυστυχώς αποχωρεί από την πολιτική.
Ευρισκόμενος στο Ευρωκοινοβούλιο για εφτά συνεχόμενα χρόνια, έζησα το προσκήνιο και παρασκήνιο για καυτά εθνικά ζητήματα π.χ. την μανιακή επιδίωξη της Γερμανίας να εκδιωχθεί η Ελλάδα από την ευρωζώνη, όπως και την ισχυρή στήριξη της Γαλλίας, ιδιαίτερα του Μακρόν, στα εθνικά μας δίκαια στην Αν. Μεσόγειο. Μάλιστα, γνωρίζω για την δυσφορία του Μακρόν όταν προσέφερε ουσιαστική στήριξη σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά η Αθήνα προσεταιριζόταν την Γερμανία της Μέρκελ!
Παρεμπιπτόντως, στους πρόσφατους εορτασμούς για την Εθνική Παλλιγενεσία του 1821 η Μέρκελ “εξαφανίστηκε”, ενώ ο Μακρόν -έστω συμβολικά- δήλωσε ότι “θα κάνουμε τα πάντα για να στηρίξουμε την Ελλάδα”. Την ίδια ώρα, η Γερμανία της Μέρκελ κάνει τα πάντα για να παρεμποδίσει τις κυρώσεις στην Τουρκία, προστατεύοντας χρόνια τώρα τον Ερντογάν, παρέχοντάς του και υπερσύγχρονα υποβρύχια, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν εναντίον Ελλάδας και Κύπρου. Η Γερμανική “προστασία” της Τουρκίας έγινε πράξη και στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, γεγονός για το οποίο ο Ερντογάν εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του.
Καθώς στην Αθήνα οι απόψεις του ΕΛΙΑΜΕΠ θα συνεχίσουν να τυγχάνουν υπερπροβολής, οι περισπούδαστες ελίτ Αθηνών και Λευκωσίας δεν θα καταλάβουν ποτέ γιατί ως νέος Ελληνισμός είμαστε με το ένα πόδι στην γιορτή και με το άλλο στο πένθος της Κύπρου. Όμως, πάντα προσβλέπουμε σε εκείνην την μαγιά των απανταχού Ελλήνων που καταλαβαίνουν.
