ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΥ
Ο Φυσιολατρικός Πνευµατικός Όμιλος Πάφου παρουσίασε το καλοκαίρι στο ξενοδοχείο Αλμύρα το μυθιστόρημα του Σταύρου Χριστοδούλου «Τη μέρα που πάγωσε ο ποταμός».
Ο Σταύρος Χριστοδούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Prize for Literature) για το 2020, ενώ το βιβλίο έχει αποσπάσει ήδη και το Κυπριακό Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, τα βραβεία ανακοινώθηκαν διαδικτυακά με βίντεο που αναρτήθηκε στη σελίδα του EUPL.
Για το βιβλίο μίλησαν ο Σάββας Χριστοδουλίδης εικαστικός, ακαδημαϊκός, η Πόπη Μουπαγιατζή επιμελήτρια εκδόσεων και ο συγγραφέας.
Χαιρετισµό απεύθυνε και ο πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου του Φυσιολατρικού Πνευµατικού Οµίλου Πάφου, Ανδρέας Σωτηριάδης.
Η εκδήλωση εντάχθηκε στις Πολιτιστικές Δράσεις 2020 των THANOS HOTELS & RESORTS.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Βουδαπέστη, 12 Φεβρουαρίου 1985. Το κρύο περονιάζει τα κόκαλα, ο ποταμός έχει παγώσει και ένας χρησμός, που ακούγεται σαν κρώξιμο, σημαδεύει τον νεογέννητο Γιάνος: «Κακός σπόρος, κακά μαντάτα». Είκοσι επτά χρόνια αργότερα, ο χρησμός επιβεβαιώνεται· ο «Γιάνος ο Ούγγρος» συλλαμβάνεται στην Αθήνα, κατηγορούμενος ότι δολοφόνησε τον ζωγράφο Μίλτο Αδριανό. Πρόκειται άραγε για ένα ακόμα «τυπικό» έγκλημα όπου εμπλέκεται το κύκλωμα της αντρικής πορνείας; O δημοσιογράφος Στράτος Παπαδόπουλος ξεκινά να ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας, σκαλίζοντας ζωές παράλληλες, που ενίοτε συναντώνται στο περιθώριο της νέας αθηναϊκής πραγματικότητας. Μια εξηντάχρονη χήρα που διατηρεί ερωτική σχέση με τον Ούγγρο, η γυναίκα του με την οποία έχει αποκτήσει έναν γιο, ο γόνος μιας ισχυρής πολιτικής οικογένειας που σχετιζόταν με τον ζωγράφο, ένας κρυψίνους αστυνόμος και ένας σκοτεινός τύπος του υπόκοσμου είναι τα πρόσωπα-κλειδιά σε ένα άνισο παιχνίδι συναλλαγών. Στο βιβλίο του Σταύρου Χριστοδούλου κανείς δεν μοιάζει αθώος, ενώ η αλήθεια κρύβεται, όπως πάντα, στις λεπτομέρειες. Καθώς αποκαλύπτεται το μυστήριο, τα γκρίζα νερά του Δούναβη παρασέρνουν τις ιστορίες ανθρώπων που το μόνο που επιθύμησαν ήταν ν’ αγαπηθούν.
