Ο υπερτουρισμός προκαλεί πλέον πολλά προβλήματα αλλά και έντονες διαμαρτυρίες σε μεγάλους ευρωπαϊκούς και όχι μόνο προορισμούς.
Ο πιο διάσημος αρχαιολογικός χώρος της Νότιας Αμερικής, η αρχαία πόλη των Ίνκας Μάτσου Πίτσου στο Περού, κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο του «Νέου Θαύματος του Κόσμου» μετά την πρωτοβουλία που του απένειμε τη διάκριση το 2007 να αμφισβητεί το μέλλον του τουριστικού μνημείου.
«Είναι πραγματικά λυπηρό που ορισμένα από αυτά τα μέρη, τα οποία είναι απολύτως υπέροχα να τα επισκεφθείς, κινδυνεύουν να αποφεύγονται και να παραμερίζονται απλώς επειδή είναι υπερβολικά δημοφιλή.
Είναι πραγματικά εκπληκτικά όταν τα βλέπεις για πρώτη φορά, αλλά προφανώς είναι καλύτερα όταν δεν χρειάζεται να σπρώχνεσαι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους ανθρώπους», αναφέρει η ταξιδιωτική συντάκτρια Λόρα Μίλαρ στην Daily Mail.
Σε ποια μέρη η ζυγαριά έχει ήδη γείρει προς τη λάθος κατεύθυνση, κάνοντάς τα λιγότερο «must-see», από ότι ήταν στο παρελθόν.
Travel experts και editors μίλησαν στην Daily Mail για τα εντυπωσιακά αξιοθέατα που θα απέφευγαν και πού θα πήγαιναν ως εναλλακτική.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, το 2024 περισσότεροι από 1,4 εκατομμύρια επισκέπτες βρέθηκαν στο Stonehenge.
Ο Βρετανός ταξιδιωτικός συγγραφέας Μαρκ Πόρτερ επισημαίνει ότι οι μεγαλιθικές πέτρες, που τοποθετήθηκαν από νεολιθικούς ανθρώπους σε διάστημα περίπου δύο αιώνων, τελικά δεν εντυπωσιάζουν τόσο με το μέγεθός τους όσο θα περίμενε κανείς.
Η εμπειρία της επίσκεψης συχνά απογοητεύει: η πολύωρη πεζοπορία, οι αυστηροί έλεγχοι στο Κέντρο Επισκεπτών, το ακριβό εισιτήριο και το πλήθος των τουριστών κάνουν τον χώρο να μοιάζει υπερτιμημένος.
Ο ταξιδιωτικός ειδικός Μαρκ Τζόουνς προτείνει ως εναλλακτική το Άβερμπερυ, έναν αρχαιολογικό χώρο 4.000 ετών, μόλις 40 λεπτά βόρεια με το αυτοκίνητο. Εκεί η είσοδος είναι δωρεάν, οι επισκέπτες λιγοστοί και η εμπειρία πιο αυθεντική, αφού μπορείς να περιηγηθείς ελεύθερα ανάμεσα σε πέτρινους κύκλους και λεωφόρους, απολαμβάνοντας το αρχαίο τοπίο του Γουίλτσαϊρ.
Πύργος του Άιφελ
Η Λόρα Μίλαρ, ταξιδιωτική συντάκτρια, περιγράφει την εμπειρία της από τον Πύργο του Άιφελ ως απογοητευτική. Όπως λέει, οι τεράστιες ουρές, που μπορεί να φτάσουν και τη 1,5 ώρα, κάνουν την αναμονή κουραστική και όταν τελικά ανέβεις, η θέα είναι μεν όμορφη, αλλά όχι μοναδική, καθώς μπορείς να απολαύσεις παρόμοιο θέαμα από άλλα ψηλά κτίρια στο Παρίσι, με το πλεονέκτημα ότι βλέπεις και τον ίδιο τον Πύργο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, τονίζει, είναι ότι όταν βρίσκεσαι στην κορυφή του δεν μπορείς να τον δεις. Προτείνει μάλιστα καλύτερο έλεγχο των επισκεπτών ή περιορισμό στον αριθμό τους.
Η ίδια αναφέρει και μια δεύτερη μεγάλη απογοήτευση της γαλλικής πρωτεύουσας: H Μόνα Λίζα στο Λούβρο. Όπως εξηγεί, οι ατελείωτες ουρές και ο συνωστισμός επιτρέπουν μόλις λίγα δευτερόλεπτα μπροστά στο έργο, πριν οι επισκέπτες ωθηθούν προς τα εμπρός για να αφήσουν άλλους να το φωτογραφίσουν. Για εκείνη, αυτή δεν είναι ουσιαστική εμπειρία τέχνης καθώς όσο όμορφο κι αν είναι το έργο, καταστρέφεται από την πολυκοσμία.
Πυραμίδες της Γκίζας
Η επίσκεψη στις Πυραμίδες της Γκίζας εντυπωσιάζει με το μεγαλείο τους, αλλά συχνά χαλάει από την έλλειψη οργάνωσης, τα μεγάλα πλήθη τουριστών και τους πωλητές. Οι επισκέπτες περιγράφουν χάος στην είσοδο, συμφόρηση στο εσωτερικό και δυσάρεστες συνθήκες, καθώς οι στενοί διάδρομοι είναι ζεστοί, με λίγο αέρα και χωρίς καθοδήγηση από προσωπικό.
Η ταξιδιωτική δημοσιογράφος Τζοουένα Ράιλι χαρακτήρισε την εμπειρία χαοτική, ενώ η ταξιδιωτική σύμβουλος Λουσίντα Φοσό προτείνει εναλλακτικούς αρχαιολογικούς χώρους κοντά στο Κάιρο, όπως η Σακκάρα (με τη Βαθμιδωτή Πυραμίδα του Τζόζερ) και η Νταχσούρ (με την Κόκκινη και την «Κεκλιμένη» Πυραμίδα). Εκεί οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν την ιστορία της Αιγύπτου σε πιο ήρεμο και αυθεντικό περιβάλλον, χωρίς την ταλαιπωρία του συνωστισμού.
Κολοσσαίο
Το Κολοσσαίο είναι το απόλυτο σύμβολο της Ρώμης, αλλά η δημοφιλία του συχνά μετατρέπει την εμπειρία σε ταλαιπωρία: ουρές, συνωστισμός, αλλά και κίνδυνος για πορτοφολάδες και απατεώνες. Παρότι οι περισσότεροι ταξιδιώτες το βάζουν πρώτο στη λίστα τους, ειδικοί συμβουλεύουν να σκεφτούμε κάποιες εναλλακτικές.
Η οικογενειακή ταξιδιωτική σύμβουλος Ελέιν Γουόρεν τονίζει ότι το Κολοσσαίο παραμένει εντυπωσιακό, αλλά οι απάτες με τα εισιτήρια και η πολυκοσμία συχνά χαλούν τη μαγεία. Ωστόσο, με σωστό προγραμματισμό και διάθεση εξερεύνησης πέρα από τα τετριμμένα, μπορείς να απολαύσεις μια πιο γνήσια εμπειρία της ρωμαϊκής ιστορίας.
Μια τέτοια εναλλακτική είναι το Όστια Άντικα, μόλις μισή ώρα από τη Ρώμη, όπου τα μωσαϊκά, τα λουτρά και τα ερείπια αναδεικνύονται χωρίς την πίεση των μαζών. Εκεί, η αίσθηση της αρχαίας πόλης γίνεται πιο ζωντανή και διαδραστική – ειδικά για οικογένειες με παιδιά.
Γκραν Κάνυον
Το Γκραν Κάνυον είναι ένας θρύλος της αμερικανικής φύσης, αλλά για πολλούς ταξιδιώτες η εμπειρία δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Το τοπίο είναι εντυπωσιακό, αλλά η απεραντοσύνη του συχνά απομακρύνει τον επισκέπτη αντί να τον φέρνει κοντά στη μαγεία του. Το πολύωρο ταξίδι, οι περιορισμένες διαδρομές και οι πλατφόρμες γεμάτες τουρίστες αφήνουν αρκετούς με αίσθηση ανικανοποίητου.
Ο ειδικός Νίκολας Σμιθ τονίζει πως η πραγματική μαγεία αποκαλύπτεται από ψηλά. Μια πτήση με ελικόπτερο πάνω από το West Rim δίνει στον ταξιδιώτη την κλίμακα και το μεγαλείο του τοπίου, προσφέροντας παράλληλα θέα στο Φράγμα Χούβερ και στη Λίμνη Μιντ. Έτσι, η εμπειρία γίνεται πιο ζωντανή και ουσιαστική, χωρίς την ταλαιπωρία του συνωστισμού.
Ταζ Μαχάλ
Το Ταζ Μαχάλ είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο διάσημα μνημεία του κόσμου και σύμβολο της Ινδίας. Όμως, η μεγάλη του φήμη συχνά σημαίνει αφόρητη ζέστη, ουρές, αμέτρητα πλήθη και πωλητές που χαλούν την εμπειρία. Παρά το δέος που προκαλεί η αρχιτεκτονική του, πολλοί επισκέπτες μένουν απογοητευμένοι.
Ο ταξιδιωτικός ειδικός Χιου Φρέιζερ προτείνει μια πιο ξεχωριστή εμπειρία: την επίσκεψη στο μνημείο τη νύχτα. Με λίγους μόνο επισκέπτες, η ησυχία και το φως της πανσελήνου πάνω στο λευκό μάρμαρο δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μαγευτική και σχεδόν μυστικιστική. Πρόκειται για μια εμπειρία που σε βοηθά να ξεφύγεις από τον τουριστικό θόρυβο και να ζήσεις το Ταζ Μαχάλ πιο αυθεντικά.
Καταρράκτες του Νιαγάρα
Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα προσελκύουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, αλλά η εμπειρία συχνά «πνίγεται» στον συνωστισμό και στη βαβούρα της τουριστικής βιομηχανίας. Οι βόλτες με καραβάκια στις ροές του νερού είναι το αποκορύφωμα, όμως οι τεράστιες ουρές και η φασαρία χαλούν την απόλαυση.
Ο ειδικός Νίκολας Σμιθ προτείνει να επισκεφτεί κανείς το αξιοθέατο καθημερινές, αποφεύγοντας τα Σαββατοκύριακα, και να διαλέξει μικρότερα πλοία που πλησιάζουν πιο κοντά στους καταρράκτες χωρίς πολύ κόσμο. Για όσους θέλουν πραγματικά ηρεμία, η μικρή πόλη Niagara-on-the-Lake προσφέρει μια χαλαρή εναλλακτική με τοπικά κρασιά και γραφικά τοπία, συνδυάζοντας το μεγαλείο της φύσης με πιο αυθεντική ατμόσφαιρα. Πηγή: iefimerida
