Στα 296 τρισεκατομμύρια δολάρια εκτιμάται το παγκόσμιο χρέος, ιδιωτικό τε και δημόσιο, το β’ τρίμηνο του 2021, σύμφωνα με το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF).
Πιο συγκεκριμένα, το χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, αυξήθηκε κατά 4,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, μετά από μια μικρή πτώση το πρώτο τρίμηνο του 2021, για να ξεπεράσει κατόπιν τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια από τα προ πανδημίας επίπεδα.
«Εάν ο δανεισμός συνεχιστεί με αυτόν τον ρυθμό, αναμένουμε ότι το παγκόσμιο χρέος θα ξεπεράσει τα 300 τρισεκατομμύρια δολάρια» δήλωσε ο Emre Tiftik, διευθυντής έρευνας βιωσιμότητας του IIF.
Η άνοδος του χρέους ήταν η πιο έντονη στις αναδυόμενες αγορές, όπου αυξήθηκε κατά 3,5 τρισεκατομμύρια δολάρια το β’ τρίμηνο σε σύγκριση με τους προηγούμενους τρεις μήνες, με αποτέλεσμα να φτάσει τα 92 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Από την άλλη, ως θετικό στοιχείο για τις προοπτικές του χρέους, το IIF ανέφερε μείωση του παγκόσμιου λόγου χρέους προς το ΑΕΠ για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της κρίσης του κορωνοϊού.
Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε κατά 353% το β’ τρίμηνο, από 362% τους πρώτους τρεις μήνες του τρέχοντος έτους.
Το IIF ανέφερε ότι, σε ό,τι αφορά το χρέος προς ΑΕΠ, από τις 61 χώρες που παρακολούθησε, 51 κατέγραψαν πτώση, κυρίως λόγω της ισχυρής ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας.
Πρόσθεσε όμως ότι σε πολλές περιπτώσεις η ανάκαμψη δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να ωθήσει τους δείκτες χρέους κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα.
Από την οικονομική κρίση του 2008-2009 και μετά, οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις πασχίζουν να αναχαιτίσουν τις πιέσεις της ύφεσης και τις αδυναμίες των οικονομιών να ανακάμψουν.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες τροφοδοτούν με ρευστότητα το χρηματοοικονομικό σύστημα, καθιερώνουν μηδενικά και αρνητικά επιτόκια, ενώ το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος ανεβαίνει συνεχώς.
Πολλές οικονομίες εφάρμοσαν πακέτα δημοσιονομικής πολιτικής τα οποία αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ τους (EMDEs, Παγκόσμια Τράπεζα 2020α).
Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκαν και οι χώρες της G20, που αποφάσισαν την παροχή ελάφρυνσης του χρέους στις φτωχότερες χώρες, ως ένα μέτρο διευκόλυνσης του συντονισμού των διμερών δανειστών. Πηγή: fortunegreece.com
